Όταν κάποιος ξέρει..

Με αφορμή τα όλο και αυξανόμενα θέματα οικονομικών και αγωνιστικών προβληματισμών στον Ελληνικό αθλητισμό με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον ποδοσφαιρικό Ηρακλή και Πανιώνιο που παλεύουν για την άδεια και την Μπασκετική ΑΕΚ που υποβιβάστηκε, το 4-2-3-1 δίνει παραδείγματα προσωπικά και ομαδικά που η γνώση του αντικειμένου, η θέληση και το πλάνο υπερνικούν τα προβλήματα.

Περίπτωση Μουρίνιο : Η Μπαρτσελόνα παίζει διαστημικό ποδόσφαιρο, κατακτά τον ένα τίτλο μετά τον άλλο και η Μαδριλένοι σκορπούν άσκοπα εκατομμύρια χάνουν για πλάκα στα μεταξύ τους ματς και μένουν έξω κάθε χρόνο στους 16 του champions league. Μέχρι που το πλάνο αλλάζει, η μεγάλη απόφαση είναι να αφεθεί η ομάδα στα χέρια ενός κανονικού, σοβαρού, ικανού και μεγάλου προπονητή. Ο Μουρίνιο αλλάζει το πλάνο της Ρεάλ, από παραγωγή θεάματος γίνεται σκληρή, ουσιαστική ομάδα που παίζει ολοκληρωμένο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Όταν  η παράλογη αγορά παιχτών διαδέχτηκε την σωστή εφαρμογή του πλάνου Μουρίνιο, η Ρεάλ δείχνει να μπορεί να ξαναγίνει Βασίλισσα.

Περίπτωση Τζιμπρίλ Σισσέ : Στις 30 Οκτωβριου του 2004, ενα τακλιν σε αγώνα για το αγγλικό πρωτάθλημα είχε ως αποτέλεσμα το σπάσιμο του ποδιού του. Ο Γάλλος φεύγει με φορείο και στα αποδυτήρια του γηπέδου είναι έτοιμος να λιποθυμήσει από τον πόνο. Ο γιατρός της Λίβερπουλ είναι πάνω από το κεφάλι του και προσπαθεί να μην χάσει ο Σισσέ τέλειος το πόδι του. Ο επιθετικός του Παναθηναϊκού βλέποντας και καταλαβαίνοντας τις εκφράσεις του γιατρού γύρισε και του είπε «εγώ στο τέλος της χρονιάς θα ξαναπαίξω». Το ιατρικό τιμ του αγγλικού συλλόγου απέδωσε τα λόγια του στην πολύ ισχυρή δόση φαρμάκων που είχε λάβει για να αντέξει τον πόνο, στο τέλος της χρονιάς όμως ο Σισσέ ήταν στο γήπεδο. Το 2006 και ενώ έχει φτάσει σε ανώτατο επίπεδο  ξανασπαει το πόδι του στο τελευταίο φιλικό προετοιμασίας της Γαλλίας με αντίπαλο την Κινα ,για το μουντιάλ του 2006. Έχασε το παγκόσμιο κύπελλο αλλά την νέα χρονιά ήταν πάλι μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Όταν η ίδια η μοίρα δεν τον ήθελε στα γήπεδα, η δύναμη της ψυχής και η υπομονή ενός ανθρώπου μπορούν να τον ξαναφέρουν 

στο μέγιστο της απόδοσης.

Και αφού δώσαμε παραδείγματα για την  προσωπικότητα των ανθρώπων να δούμε τι γίνεται και σε ομαδικό επίπεδο.

Περίπτωση Πόρτο : Μια χώρα που πάνω κάτω μοιάζει με την δική μας. Περίπου ίδιος πληθυσμός, κοντά στην μεσόγειο και με πρωτάθλημα που δεν κατατάσσεται στα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Από το 2004 και έπειτα (όταν δηλαδή η Ελλάδα ήταν στα πάνω της ποδοσφαιρικά με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος) κατάφερε να αποκομίσει πάνω από  250 εκατ. ευρώ μόνο από μετεγγραφές ποδοσφαιριστών!!! Οι Πορτογάλοι έκαναν το απλό, δημιούργησαν ένα σωστά δομημένο μηχανισμό μέσα στο σύλλογο και κατάφεραν να πρωταγωνιστούν αγοράζοντας φτηνά και πουλώντας στα ύψη.  Οι μεγαλύτερες μπίζνες έγιναν με τους Άντερσον (31,5 εκατ.), Πέπε (30 εκατ.) και Ρικάρντο Καρβάλιο (30 εκατ.). Ακολούθησαν οι Κουαρέσμα (24,6 εκατ.), Ντέκο (21 εκατ.), Μποσίνγκουα (20,5 εκάτ.) και Πάουλο Φερέιρα (20 εκατ.). Όταν όλος ο κόσμος άρχισε να λειτουργεί με τεχνικούς διευθυντές με σκοπό το management μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, η Πορτο έδειχνε το παράδειγμα του σύγχρονου οικονομικού προγραμματισμού.

Περίπτωση Εθνικής Ελλάδος : Για χρόνια μια ομάδα που δεν υπολογίζει κανείς, μια μικρομεσαία δύναμη του παγκόσμιου ποδοσφαίρου με ταβάνι την συμμετοχή σε μια μεγάλη διοργάνωση, το οποίο μια φορά κατάφερε και διασύρθηκε πανηγυρικά. Η ΕΠΟ έχει την τύχη να επιλέξει για προπονητή έναν άνθρωπο πολύ μακριά από τον Ελληνικό τρόπο σκέψης, τον Οτο Ρεχάγκελ. Ο Γερμανός κατάλαβε την άμεσα τις δυνατότητες της ομάδας και έψαξε το κάτι διαφορετικό, ακόμη και χωρίς χρήματα, χωρίς επιλογές μιας και ήταν εθνική ομάδα και όχι σύλλογος κατάφερε το αδύνατο. Έκανε την Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης . Όταν η χώρα μας ήταν μια μικρομεσαία δύναμη,  Ρεχάγκελ με βάση την ψυχολογία και την τακτική ανάλυση του αντιπάλου δημιούργησε μια παρέα που την κάνανε να σηκώσει το Ευρωπαϊκό.

Και για να ξεφύγουμε από το ποδόσφαιρο, η οικονομική κρίση πρώτα από όλους χτύπησε την Αμερική, όμως παρόλα αυτά οι άνθρωποι που έχουν κάνει επάγγελμα να μετατρέπουν το θέαμα σε προϊόν κατάφεραν να κάνουν αυξήσουν την συμφωνία για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Χόκει επί πάγου από 120 εκατομμύρια δολάρια σε 200 εκατομμύρια δολάρια δείχνοντας πως τρόπος υπάρχει αρκεί κάποιος να μπορεί να τον εφαρμόσει.