Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Το Ελληνικό ποδόσφαιρο, οι κασέτες, η Uefa και το πρόβλημα.

Το 4-2-3-1 καταγράφει τους προβληματισμούς του για το περιβόητο θέμα των κασετών, αναφέρει για τους ρόλους των Βοργία, Δαλούκα, Μπέου, Μαρινάκη, Πατέρα στην υπόθεση και καταγράφει την στάση της Uefa απέναντι στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.






Το 4-2-3-1 αποφάσισε να γράψει τους λόγους που δεν γράφει για το περιβόητο θέμα των κασετών.
Αρχικά να αποφασίσουμε για ποιο θέμα μιλάμε γιατί εμείς εδώ δεν έχουμε καταλάβει. Τι ακριβώς υπάρχει? Έχουμε υποψίες για κύκλωμα διαφθοράς στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο? Έχουμε αποδείξεις για κύκλωμα διαφθοράς στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο? Θα ξετρυπώσουμε το κύκλωμα διαφθοράς και θα γίνει κάθαρση του Ελληνικού Ποδοσφαίρου?

Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει τόσες μέρες που διαβάζω για το θέμα, ποιο από τα τρία ισχύει, οπότε ας απαντήσω στο καθένα ξεχωριστά γιατί δεν υπάρχει λόγος καταγραφής άποψης.
Εάν έχουμε υποψίες για κύκλωμα στημένων παιχνιδιών γιατί αυτό αποτελεί είδηση? Πότε δηλαδή δεν είχαμε ή να το θέσω αλλιώς ποιος Έλληνας βάζει το χέρι του στην φωτιά για το πόσο καθαρό είναι το πρωτάθλημά μας?

Πάμε στο δεύτερο, ότι έχουμε δηλαδή αποδείξεις για στημένα παιχνίδια και διαφθορά. Το πρώτο φυσιολογικό ερώτημα του καθενός πρέπει να είναι πως βρέθηκαν αυτές οι αποδείξεις. Έρευνα δεν έχει γίνει, τυχαία δεν βρεθήκανε αλλά κάποιος μίλησε. Από την στιγμή όμως που κάποιος μίλησε χωρίς να έχει την αρμοδιότητα του ερευνητή σημαίνει πως τα ξέρει από μέσα τα πράγματα. Άρα την δεδομένη στιγμή δεν έχουμε απόδειξη αλλά δήλωση ενός εκ των συμμετεχόντων έμμεσα ή άμεσα. Επόμενη ερώτηση είναι γιατί μίλησε και ποιους μπλέκει. Τα κυριότερα ονόματα των εμπλεκομένων είναι τα εξής : Βοργίας, Δαλούκας, Μπέος, Μαρινάκης, Πατέρας. Αν υπάρχει έστω και ένας που πιστεύει ότι κάποιος από τους προαναφερόμενους λειτουργεί με γνώμονα το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου βάζοντας στην άκρη το προσωπικό του συμφέρον ας σταματήσει τώρα να διαβάζει αυτό το κείμενο.

Ωραία, και τώρα που μείναμε μεταξύ μας, ας δούμε και την τρίτη εκδοχή του αρχικού προβληματισμού, ότι έχουμε δηλαδή τις αποδείξεις και το κύκλωμα στημένων παιχνιδιών μετράει μέρες. Πως μπορεί να γίνει όμως αυτό? Δυο τρόπους μπορώ να σκεφτώ εγώ. Ο πρώτος είναι η αθλητική δικαιοσύνη, όπως για παράδειγμα στο σκάνδαλο Μότζι στην Ιταλία αλλά εδώ υπάρχει το δεδικασμένο της ατιμωρησίας επί εποχής παλαιότερων κασετών και Τριανταφυλλόπουλου που δεν μπορεί κανείς να είναι αισιόδοξος πως το πρόβλημα θα λυθεί. Ο δεύτερος τρόπος είναι η ισχυροποίηση των αποδείξεων σε βαθμό που θα αναγκάσει την δικαιοσύνη να λάβει μέτρα. Πως θα γίνει όμως αυτό όταν αποδείξεις έχουν μόνο όσοι είναι μπλεγμένοι μέσα σε όλο αυτό το παιχνίδι? Πως θα δώσουν λύσεις άνθρωποι που πρώτα σκέφτονται πως θα απεμπλακούν οι ίδιοι από όλο αυτό?

Τέλος, το γιατί το θέμα δεν καταλήγει στην uefa είναι απλό. Αυτοί ξέρανε το πρόβλημα πολύ πριν το μάθουμε εμείς αλλά δεν δείχνουν να πολυνοίαζονται. Η uefa παρακολουθεί χρόνια την Ελλάδα και γνωρίζει και πρόσωπα και πράγματα αλλά και γεγονότα. Είναι τυχαίο πως αναλογικά με βάση τους αγώνες που έχουν δώσει οι ομάδες μας έχουν τιμωρηθεί περισσότερο στα Ευρωπαϊκά του ματς από τις εγχώριες ποινές? Η uefa έχει κάνει τις λίστες της ανά χώρα και ετοιμάζει τις επισκέψεις της τα επόμενα χρόνια ενόψει και των financial licensees που προωθεί. Και επειδή η οικονομική κρίση της Ελλάδας ίσως αποτελέσει ντόμινο κατάρρευσης στην Ευρωπαϊκή οικονομία με ενδεχόμενη χρεοκοπία της, γεγονός που ανάγκασε την Τροικα να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα για να δώσει λύση, από την αντίπερα όχθη, η ποδοσφαιρική κρίση δεν επηρεάζει καθόλου την uefa και κανείς δεν πρόκειται να μείνει σε διαμέρισμα της Αθήνας μέχρι να γίνει εξυγίανση του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Απλά θα μας πετάξουν έξω από τις διοργανώσεις τους μέχρι αρχικά να καταλήξουμε στο ποιο είναι το πρόβλημα και μετέπειτα να βρούμε και την λύση.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου