To 4-2-3-1 γράφει για την επόμενη μέρα της απομάκρυνσης του Μανόλο Χιμένεθ από τον πάγκο της ΑΕΚ, την επιλογή για αντικαταστάτη του τον Νίκο Κωστένογλου και πόσο πίσω φέρνει την ομάδα αυτή η αλλαγή.
Βασική αρχή της ζωής μου είναι να μην μπλέκω καταστάσεις, να βλέπω το κάθε γεγονός αποστασιοποιημένο ώστε να μπορώ να είμαι όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενικός. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν δεν θα ασχοληθώ με την φυγή του Χιμένεθ από την ΑΕΚ, την γνώμη μου για τον Ισπανό την έχω εκφράσει πολλές φορές μέσα από αυτήν εδώ την στήλη. Κρατάω την απομάκρυνση του ως το δεδομένο της υπόθεσης.
Ο Χιμένεθ τελείωσε και η ΑΕΚ αναζητά τον νέο της προπονητή, σχολιάζουμε λοιπόν τα όσα έγιναν παρακάτω μετά από το δεδομένο.
Και επειδή το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις πάμε να ρίξουμε μια ματιά στην καθεμία ξεχωριστά. Γιατί ο Κωστενογλου επέλεξε την ΑΕΚ αλλά και γιατί η ΑΕΚ επέλεξε τον Κωστένογλου.
Ο Κωστένογλου φαινόταν πως έχει συμφωνήσει να αναλάβει την Ανόρθωση μέχρι που του τηλεφώνησε ο Αδαμίδης (σύμφωνα πάντα με όσα λέει το ρεπορτάζ) πως τελειώνει τον Χιμένεθ μετά την Νέα Σμήρνη και αναλαμβάνει ο ίδιος. Αυτό το τηλεφώνημα και ένα τυπικό ραντεβού ήταν αρκετά για να αναμένει ο Κωστένογλου το επίσημο τέλος του Ισπανού για να αναλάβει. Ούτε προγραμματισμός, ούτε σχεδιασμός, ούτε λέξη για αγωνιστικά πλάνα, για μεταγραφές, για πληρωμές. ΤΙΠΟΤΑ. Ο Κωστένογλου υπογράφει χωρίς να έχει συζητήσει για κανένα πρόβλημα της ομάδας, χωρίς να έχει ούτε λύσεις αλλά ούτε και εγγυήσεις από την διοίκηση για την συνέχεια. Είναι ολοφάνερο πως αποφασίζει όχι σαν επαγγελματίας προπονητής αλλά σαν φίλαθλος της ομάδας. Αποφασίζει στην λογική του ναι Αεκτζής είμαι έρχομαι να βοηθήσω. Αυτό προπονητή όμως το 2011 δεν σε κάνει.
Από την άλλη έχουμε την πλευρά της ΑΕΚ. Εάν ο Αδαμίδης έψαχνε κάποιον που θα αναλάβει χωρίς καμία απαίτηση τότε ναι έπεσε διάνα, σε καμία διαφορετική περίπτωση δεν μπορώ να συμφωνήσω με την επιλογή Κωστένογλου.
Ένας προπονητής που όπου και αν δούλεψε εφάρμοσε το απαρχαιωμένο 4-4-2 με τους κεντρικούς χαφ στην ευθεία. Το σύστημα δηλαδή που μεσουρανούσε όταν αγωνιζόταν ο ίδιος. Αυτό ξέρει αυτό εμπιστεύεται και ας αλλάζουν οι εποχές.
Ένας προπονητής που ξαναδούλεψε στην ΑΕΚ και προσπαθώντας να εφαρμόσει αυτό το 4-4-2 του βγήκε ένα περίεργο 4-2-4 που εγώ προσωπικά δεν θυμάμαι ματς που να μην δέχτηκε γκολ.
Ένας προπονητής που ανέλαβε πέρυσι την Λάρισα και την έριξε μια ώρα αρχύτερα παρά την προσπάθεια του Πηλαδάκη με τις μεταγραφές.
Φτάσαμε λοιπόν σε έναν γάμο που και από τις δυο πλευρές φαίνεται λανθασμένος. Από την μία ένας προπονητής που αναλαμβάνει χωρίς να έχει συζητήσει για κανένα από τα θέματα της ομάδας καθαρά από αγάπη προς τον σύλλογο και από την άλλη μια διοίκηση που εμπιστεύεται έναν προπονητή που στην μέχρι σήμερα καριέρα του δεν έχει δείξει κανένα ξεκάθαρο πλάνο και καμία προοπτική επαγγελματικής εξέλιξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου