Οι ευεργετικές απουσίες του Ολυμπιακού

Το 4-2-3-1 γράφει για τις απουσίες του Ολυμπιακού που οδήγησαν στο πλάνο της νίκης. Τι άλλαξε ο Βαλβέρδε και έφερε το 3-1 επί της πρωταθλήτριας Γερμανίας.

Από τα βασικά πράγματα που στηρίζει πολύ την τακτική του ο Βαλβέρδε είναι η πίεση, ψηλά, κοντά στα στόπερ του αντιπάλου.  Ένα από τα πολυτιμότερα γρανάζια για να στήσει αυτό το παιχνίδι ο Ισπανός είναι ο συμπατριώτης του Φουστέρ, με την δυνατότητα του να «τρυπώνει» στην άμυνα και να κάνει πολλά χιλιόμετρα γύρω από την αντίπαλη περιοχή χωρίς μπάλα.

Για να έχει κέρδη από την πίεση που ασκεί ψηλά «χωρίζει» τις πτέρυγες του σε δύο κομμάτια. Στην μια πλευρά γεμίζει με παίχτες που έχουν την δυνατότητα να κρατάνε μπάλα και να έχουν τον ρόλο του play maker και στην άλλη με γρήγορες επιθέσεις από ποδοσφαιριστές που έχουνε μέτρα με την μπάλα.

Στην προετοιμασία οι ρόλοι ήταν ξεκάθαροι. Φουστέρ στην τρύπα πίσω από τον επιθετικό για τον «χαμάλη» που θα κάνει τα τρεξίματα ώστε να βγει η πίεση. Ριέρα αριστερά με προώθηση του Ιμπαγάσα από εκείνη την πλευρά για κράτημα μπάλας και ανεβάσματα του Τοροσίδη από απέναντι για γρήγορες κούρσες και μέτρα με αυτή. Όταν η πώληση του Ριέρα χάλασε τις αρχικές του σκέψεις μετέφερε αριστερά τον Μιραλάς σε έναν εκτός περιοχής ρόλο με στόχο περισσότερο το κράτημα και την δημιουργία παρά την εκτέλεση.

Αυτός ήταν ο Ολυμπιακός που βλέπαμε μέχρι χθες και αυτό περιμέναμε και από τον Ισπανό στο ματς με την Ντόρτμουντ. Με τον Τοροσίδη και τον Φουστέρ νοκ αουτ όμως ο Βαλβέρδε ήταν αναγκασμένος να αλλάξει τις σκέψεις του.

Οι επιλογές ήταν δύο. Η να πάει στο ίδιο πλάνο με άλλα πρόσωπα στην θέση των πρωταγωνιστών ή να αλλάξει εξ ολοκλήρου το σχέδιο. Αν έκανε το πρώτο, πράγμα που περίμενε και ο Κλοπ θα έπεφτε στην παγίδα. Η Ντορτμουντ ήρθα διαβασμένη γι αυτό το παιχνίδι του Ολυμπιακού και η φυσική κατάσταση της σας ομάδα μπορούσε να την κάνει να αποφύγει εύκολα την πίεση και να φύγει με ένα καθαρό διπλό από το Καραισκάκης.

Ίσως από τύχη λόγω των απουσιών ίσως από γνώση και μελέτη ο Βαλβέρδε επιλέγει την αλλαγή. Στήνει για πρώτη φορά φέτος έναν διαφορετικό Ολυμπιακό με τρία καινούργια σε αυτόν χαρακτηριστικά.

Πρώτον αλλάζει την πρώτη γραμμή άμυνας. Αντί για τον τρεχαλατζή Φουστέρ πίσω από τον Τζιμπούρ δίνει την θέση στον τεχνίτη Ιμπαγάσα και έτσι κερδίζει την καλή τελική πάσα του Ισπανού στα όρια της περιοχής του αντιπάλου.

Δεύτερον η μεταφορά του Ισπανού ψηλά του ανοίγει μια θέση στα χαφ όπου ρίχνει στην μάχη τον Μακούν (και αργότερα όταν αυτός κουραστικέ μεταφέρει εκεί τον Μοντέστο). Σε συνδυασμό με την παρουσία εκεί του Ορμπάιθ χτίζει ένα δυνατό δίδυμο που δίνει ασφάλεια στον Ολυμπιακό και δυνατότητα να αποφύγει το έντονο πρέσσινγκ των Γερμανών στο κέντρο.

Τρίτον, μη έχωντας τον Τοροσίδη να κάνει μέτρα με την μπάλα δίνει την θέση ψηλά δεξιά στον Μιραλάς. Ο Γάλλος παίζει στην φυσική του θέση και κάνει ένα από τα καλύτερα του παιχνίδια φέτος.

Ο Ολυμπιακός βγήκε νικητής χθες χάρη σε αυτές τις αλλαγές, αντικατέστησε τα τρεξίματα του Φουστέρ με τις ασσίστ του Ιμπαγάσα, έχασε τον play maker Ισπανό από χαμηλά αλλά δημιούργησε ένα δυνατό κέντρο με ταυτόχρονη παρουσία δυο αμυντικών χαφ και κέρδισε από το ποιοτικό παιχνίδι του Μιραλάς στην φυσική του θέση τον έξτρα παίχτη στην περιοχή των Γερμανών.

Οι Γερμανοί μπήκαν για να καθαρίσουν το ματς νωρίς αλλά ο Κλοπ αρχικά διαπιστώνει τον κίνδυνο Μιραλάς δεξιά και δίνει εντολή στον Σμέλτσερ (αριστερό μπακ) να μένει πίσω για να καλύπτει τους κινδύνους από τον Γάλλο. Αναγκαστικά πάει σε μονόπατη ανάπτυξη από αριστερά με τον Γκέτσε όμως να πέφτει πάνω σε Μαρκάνο, Χολέμπας και τα διαγώνια τρεξίματα από Μακούν και Ορμπάιθ και να μπλοκάρετε.

Από εκεί ήταν και εύκολο το κλέψιμο πλεον και αυτό έγινε και έδωσε τον χώρο (καθώς όλη η δεξιά πλευρά της Ντόρτμουντ ήταν ψηλά) στον Μαρκάνο να βρει τον χώρο για την καλή σέντρα που οδηγεί στο πρώτο γκολ.

Το παιχνίδι δεν άλλαξε ούτε μετά το 1-0, η Ντόρτμουνυ συνεχίζει από δεξιά και από εκεί της βγαίνει και τα γκολ μετά από σέντρα του Γκέτσε σε μια από τις φορές που ξέφυγε από τους συμπληγάδες.

Η απειρία και του Κλοπ αλλά και της ομάδας σε τέτοια παιχνίδια της δίνει τον ενθουσιασμό να ψάξει το 1-2 πριν το ημίχρονο και για να το κάνει αυτό ανεβάζει και την αριστερή πτέρυγα μετά το 1-1. Αυτό ήταν, Ο Ολυμπιακός απείλησε στο 37 από σέντρα του Ιμπαγάσα (από δεξιά) και προβολή του Μιραλάς και σκόραρε στο 41 από γύρισμα του Μιραλάς (από δεξιά) και γκολ του Τζιμπουρ.

Στο δεύτερο μέρος ο Βαλβέρδε κρατά τα μπακ του χαμηλά και οι πλάγιες επιθέσεις της Ντόρτμουν είναι ανύπαρκτες. Έχοντας την δυάδα των χαφ του να κάνει αμέτρητα χιλιόμετρα, τα κρατήματα μπάλας ψηλά από Ιμπαγάσα και Μιραλάς ήταν εύκολο να διαχειριστεί το προβάδισμα και από μια στημένη φάση να φτάσει και στο 3-1.

ΥΓ. Στις προκρίσεις συνήθως πανηγυρίζεις τις νίκες σου αλλά και ένα γκολ από άλλο γήπεδο! Το γκολ του Ράμσει στο 92 χθες στην Μασσαλία βάζει για τα καλά στο κόλπο τον Ολυμπιακό.