Με αφορμή το χθεσινό πρώτο μέρος της τελευταίας αγωνιστικής του Europa League θέλω να σχολιάσω κάποια πράγματα για την αντίστοιχη του Τσάμπιονς Λιγκ στην οποία και είχαμε Ελληνικό ενδιαφέρον με την συμμετοχή του Ολυμπιακού.
Δεν θα μπω στην διαδικασία περί στημένων αναμετρήσεων για δυο λόγους. Πρώτον γιατί αν μπω σε αυτή την λογική θα πρέπει να σκέφτομαι άρρωστα για κάτι που αγαπώ, πράγμα που μόνο κακό θα μου κάνει και όχι καλό και δεύτερον και σημαντικότερο γιατί δεν έχω καμία απόδειξη για να το στηρίξω.
Θα σταθώ, όμως, σε δυο άλλα θέματα. Αρχικά το «άνοιγμα» των διοργανώσεων που έκανε εδώ και λίγα χρόνια ο Πλατινί και μετέπειτα στην δυναμική, το λεγόμενο brand name που μπορεί να αποκτήσει ο κάθε σύλλογος μέσα από την Ευρωπαϊκή του παρουσία.
Η αλλαγή στους κανονισμούς που επιτρέπει ομάδες από μεγαλύτερο αριθμό χωρών πλέον να βρίσκονται σε κρίσιμες φάσεις Ευρωπαϊκών διοργανώσεων έχει φέρει τόσο θετικά όσο και αρνητικά αποτελέσματα. Από τη μια βλέπουμε συλλόγους όπως ο ΑΠΟΕΛ να κάνουν πορείες που δεν θα μπορούσαν με τον προηγούμενο τρόπο διεξαγωγής των διοργανώσεων ούτε να φανταστούν και από την άλλη άνοιγμα της ψαλίδας που αποφέρει «νύχτες ντροπής» όπως τα επτά γκολ που δέχεται η Ντιναμό Ζάγκρεμπ από την Λυον.
Μέσα σε όλο αυτό το κομμάτι και με τον ρόλο που έχει αποκτήσει στις μέρες μας το ποδόσφαιρο είναι σημαντικό να αποκτήσεις ένα όνομα ως χώρα ισχυρό που θα σου προσδίδει σεβασμό.
Η Ντόρτμουντ μη έχοντας πλέον στόχους στην διοργάνωση καταρρέει δεχόμενη δυο γκολ μέσα σε πέντε λεπτά «χαρίζοντας» έτσι την πρόκριση σε μια Γαλλική ομάδα και στερώντας της από την Ελληνική. Σκέφτηκε κανείς την αντίδραση της όποιας Ντόρτμουντ αν τα πράγματα ήταν αντίστροφα? Έχει δηλαδή η Ελλάδα την δυναμική να παίξει ισχυρό ρόλο στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και να εμπνέει σεβασμό στους αντιπάλους?
Αφορμή για τις παραπάνω ερωτήσεις μου έδωσε η χθεσινή αγωνιστική του Europa League και ο τρόπος αντιμετώπισης δυο ομάδων από την Ρουμανία.
Αρχικά η Βασλούι, πηγαίνει στην Ελβετία να αντιμετωπίσει την αδιάφορη Ζυρίχη και με νίκη κατακτά την πρόκριση. Αντίπαλος της σε αυτό η Λάτσιο που περιμένει στραβοπάτημα της για να περάσει αυτή στον επόμενο γύρο. Και αυτό συμβαίνει, οι Ελβετοί είναι σοβαρότατοι και χαρίζουν την πρόκριση στους Ιταλούς ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να εμφανιστούν αδιάφοροι και να κάνει έναν υγιεινό περίπατο πρόκρισης η Βασλούι.
Δυο ώρες μετά, η Στεάουα (επίσης σύλλογος από την Ρουμανία) είναι στην θέση της Λάτσιο, δεν της αρκεί δηλαδή να κερδίσει, αλλά περιμένει και ήττα της Μακάμπι από την Σάλκε. Και ενώ μια εβδομάδα πριν, οι Γερμανοί της Ντόρτμουντ δέχονται δυο γκολ σε πέντε λεπτά χθες οι επίσης Γερμανοί της Σάλκε σκοράρουν, παρά την αδιαφορία τους, τρείς φορές μέσα στο Ισραήλ, αποκλείουν χωρίς κανένα όφελος την Μακάμπι και χαρίζουν την πρόκριση στους Ρουμάνους.
Τα παραδείγματα είναι ενδεικτικά γιατί και τα δυο περιπλέκουν ομάδες από την Ρουμανία, η μια χάνει την πρόκριση από την αδιάφορη αντίπαλο της και η δεύτερη παίρνει την πρόκριση χάρη στην σοβαρότητα της επίσης αδιάφορης Σάλκε.
Ποια η διαφορά? Ο αντίπαλος, η δυναμική και το Brand name του. Στην μια η πρόκριση πάει σε Ιταλούς και στην άλλη μένουν έξω οι Ισραηλινοί.
Το δικό μου μυαλό βγάζει ένα και μοναδικό συμπέρασμα, όσο πιο αξιόπιστη (σε όλους τους τομείς) ως χώρα είσαι και όσο πιο σοβαρά αντιμετωπίζεις τις Ευρωπαϊκές προκλήσεις, τόσο πιο έντιμα και αξιοπρεπώς θα σου φέρονται και οι αντίπαλοι. Καμία Ντόρτμουντ δεν θα δεχόταν 2 γκολ σε πέντε λεπτά αν ήξερε πως η πράξη της αυτή αφήνει έξω έναν μεγάλο σύλλογο και καμία Σάλκε σε αδιάφορο ματς θα πετύχαινε 3 γκολ εκτός έδρας αν ήξερε πως αυτό αποκλείει μια χώρα με δυναμική.
Δύναμη συνεπώς για τον καθένα είναι η ίδια του η χώρα και δυστυχώς, όσο έχουμε παρατράγουδα σαν τα φετινά του καλοκαιριού με την δήθεν κάθαρση και σαν την αδιαφορία της ΑΕΚ που έπαιζε με τα δεύτερα στα ευρωπαϊκά παιχνίδια για να αντιμετωπίσει τον (όποιο) ΠΑΣ Γιάννενα και την (όποια) Κέρκυρα τόσο οι ομάδες μας δεν θα έχουν τον απαιτούμενο σεβασμό των αντιπάλων τους.
Στόχος δεν θα πρέπει αν είναι η γκρίνια αλλά το να τοποθετηθούν οι βάσεις, η Ελλάδα και οι Ελληνικοί σύλλογοι να αντιμετωπίζονται με σεβασμό από τον κάθε Ευρωπαϊκό αντίπαλο, πράγμα όχι εύκολο αλλά σίγουρα όχι ακατόρθωτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου