Ευτυχές και στο χέρι μας..

Μπήκαμε και επίσημα στο 2012, Χρόνια Πολλά και Καλή χρονιά!!  Σπάνια βρίσκεις άνθρωπο στην χώρα μας να μην είναι ευτυχισμένος με αυτή την αλλαγή, δύσκολα βρίσκεις κάποιον που έμεινε ευχαριστημένος από το 2011. Ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων, άμεση και έμμεση φορολογία βάλτε μέσα και τα προσωπικά προβλήματα του καθενός και θα έχουμε μια άκρως «αποτυχημένη» χρονιά για όλους!

Και όμως αυτή η μικρή αλλαγή, μια απλή αριθμητική που τελειώνει τις 365 μέρες του 2011 και ξεκινά να μετρά τις πρώτες του 2012 είναι αρκετή για να δώσει ελπίδα, άλλωστε ο άνθρωπος ανέκαθεν ήταν ικανός να πιστέψει σε οτιδήποτε ανώτερο από τον ίδιο. Ισχύει από τον Θεό και κάθε θρησκεία με τις αιρέσεις της μέχρι τους εξωγήινους, τους καλικάντζαρους και το τέρας του Λοχ Νες.

Αυτό ίσχυε πάντα, και το είπε πρώτος ο Αμερικάνος φιλόσοφος Will Durant κάπου στις αρχές του 1900 «Το πρόβλημα με τους περισσότερους ανθρώπους είναι ότι σκέφτονται περισσότερο με τις ελπίδες, τους φόβους και τις επιθυμίες τους παρά με το μυαλό τους»

Το θέμα όμως, όπως λέει και το τραγούδι είναι πως «ο χρόνος δεν υπάρχει, ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι». Και όλοι μας πρέπει να αρχίζουμε να πιστεύουμε στις δυνατότητες μας, μόνοι μας, να ξεχωρίσουμε τα προβλήματα μας και να βρούμε τρόπους αντιμετώπισης για το καθένα.

Άλλωστε για τις δυνατότητες του ανθρώπου τα κείμενα και τα λόγια που έχουν γραφτεί και ειπωθεί είναι πάρα πολλά και με ισχυρή βάση. Από την Ελληνική ποίηση και τον Καζαντζάκη να γράφει «Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Να αρνιέσαι οτι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες Θάνατος δεν υπάρχει» μέχρι τον κορυφαίο οδηγό τον Αιτορ Σένα που είχε πει «Μια δεδομένη μέρα, σε μια δεδομένη περίσταση, νομίζεις ότι έχεις ένα όριο. Και τότε κυνηγάς αυτό το όριο και το ακουμπάς αυτό το όριο και σκέφτεσαι 'εντάξει, αυτό είναι το όριο'. Και μόλις ακουμπήσεις αυτό το όριο, κάτι συμβαίνει και ξαφνικά πηγαίνεις λιγάκι ακόμα πιο πέρα. Με τη δύναμη του μυαλού σου, την αυταπάρνησή σου, το ένστικτό σου και ακόμα την πείρα σου, μπορείς να πετάξεις πολύ ψηλά»

Πάνω από 2.000 χρόνια πριν, και μιλώντας για πραγματικούς πολέμους (και όχι οικονομικούς όπως σήμερα) ο μεγάλος Κινέζος Στρατηγός Σουν Τσου έγραψε για την πίστη που πρέπει να έχει ο κάθε άνθρωπος προσωπικά στις δυνατότητες του, τις παρομοίασε με τις νότες της μουσικής, οι οποίες είναι μόλις 5 αλλά ικανές να συνθέσουν απεριόριστες μουσικές.

Σίγουρα δεν είναι εύκολο, το αντίθετο είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο, ίσως φτάνει στα όρια του ακατόρθωτου, αλλά κανείς δεν μπορεί να στερήσει από κανέναν το δικαίωμα να παλέψει και να βγει μόνος του από το κάθε τέλμα. «Πνίγεσαι όχι αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σ’ αυτό» όπως είχε γράψει και ο Κοέλιο.

Σίγουρα θέλει και κάποια δόση τύχη, αλλά η τύχη είναι παράγοντας που έρχεται και παρέρχεται, μια θα είναι με το μέρος σου και μια εναντίον σου, γι αυτό θα πρέπει οι ίδιοι να είμαστε ικανοί να την δεχτούμε. Η τύχη ευνοεί μόνο τα προετοιμασμένα μυαλά.

Το συμπέρασμα είναι να μην παγιδευτούμε σε ότι βλέπουμε και νιώθουμε με την  πρώτη εικόνα αλλά να παλέψουμε μέσα μας να βρούμε την άκρη. Να δούμε πίσω από την πρώτη εικόνα γιατί όπως λέει και ο στοίχος «είναι μικρά, μα που ρίχναν σκιά για να μοιάζουν παλάτια».

Και ας πάρουμε όλοι ελπίδα από μέσα μας, από δικές μας στιγμές του παρελθόντος που θα μας δώσουν δύναμη για το μέλλον.  Όταν οι πραγματικότητες καταρρέουν, τα αληθινά θαύματα κι η θύμησή τους είναι πιο αναγκαία και πολύτιμα από ποτέ.