Από το καλοκαίρι έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στον ΠΑΟΚ και τις αλλαγές που έφερε στην ομάδα ο Μπόλονι σε σχέση με το «μοντέλο Σάντος» πάνω στο οποίο δούλευε ο δικέφαλος τα τελευταία χρόνια.
Ο Ρουμάνος έκανε τους ασπρόμαυρους μια ομάδα με επιθετική λογική, με πλάγιους μπακ να ανεβαίνουν σε σημείο να πατάνε συχνά στην αντίπαλη περιοχή, με έναν σεντερ φορ (Αθανασιάδης) με εκπληκτικό τελείωμα να κάνει κινήσεις με ή χωρίς την μπάλα και γενικότερα μια ομάδα που επιτίθεται με 6 και 7 παίχτες.
Αυτό έκανε και μέσα στο Γουαιτ Χαρτ Λειν στην ιστορική πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της Τότεναμ (τα είχα γράψει αναλυτικά εδώ). Το τότε κείμενο ανέφερε για την τακτική του Μπόλονι «Στόχος το κλέψιμο και η γρήγορη εναλλαγή της μπάλας στον χώρο. Αν δείτε τα γκολ είναι εύκολο να το αντιληφθείτε. Και στις δυο περιπτώσεις το κλέψιμο γίνεται από τον αμυντικό χαφ που έχει πάει με διαγώνια κίνηση στην πλευρά. Και με γρήγορες πάσες βρίσκεται αμέσως το κενό στην πλάτη του μπακ της Τότεναμ που έχει ανέβει. Και δεν γίνεται μόνο στα γκολ, γίνεται άλλες δυο φορές με τον Ετο να φεύγει πίσω από το μπακ αλλά να κάνει άσχημη τελική πάσα».
Αυτό δίδασκε ο Ρουμάνος από την πρώτη του μέρα στην Θεσσαλονίκη, παγίδες από τα χαφ και γρήγορες κινήσεις στο πλαι. Η Ουντινέζε είναι περίεργη ομάδα, βάση συστήματος, το 3-6-1 γεμίζει με πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές το κέντρο αλλά αφήνει κενά στην πλάτη των πλάγιων μπακ χαφ.
Πριν το ματς της Τούμπας περίμενα ο Μπόλονι να σχεδιάσει ένα παιχνίδι ακριβώς πάνω σε αυτά που έμαθε τον ΠΑΟΚ να παίζει χτυπώντας στην αχίλλειο πτέρνα των Ιταλών. Κάθε άλλο όμως, ο Ρουμάνος, για πρώτη του φορά φέτος έδειξε φοβισμένος, το γεμάτο κέντρο της Ουντινέζε σε συνδυασμό με την κουρασμένη από τα συνεχόμενα παιχνίδια δική του ομάδα τον έκανε να προσπαθήσει να παει συντηρητικά το ματς και όπου του βγει με βάση το 0 στην άμυνα. Άφησε στην άμυνα τα μπακ και επέτρεψε στην Ουντινέζε να πάρει το κέντρο και αυτόματα χώρο στο γήπεδο.
Αυτή η τακτική θα μπορούσε να είχε μόνο ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα, να κρατήσει ο ΠΑΟΚ το μηδέν και με μια φάση να βγει το γκολ της πρόκρισης. Επιτρέποντας όμως στους Ιταλούς να κάνουν παιχνίδι και με δεδομένο την πληθώρα τους στα χαφ ήταν δεδομένο πως θα πάρουν πολλές στημένες φάσεις.
Αν συνδυάσουμε τις δυο παραπάνω παραγράφους θα καταλάβουμε εύκολα γιατί έχασε αμαχητί ο ΠΑΟΚ το ματς, βασίστηκε σε μια τακτική που νικηφόρα θα ήταν μόνο με το μηδέν στην άμυνα και δέχτηκε γκολ στα δυο πρώτα στημένα.
Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν τελείως διαφορετικά αν ο ΠΑΟΚ είχε δουλέψει παραπάνω τις στημένες φάσεις ή αν ο Μπόλονι ρίσκαρε να παει το ματς όπως όλη την πορεία του φέτος, δηλαδή με επιθετική τακτική και χτύπημα των Ιταλών στα ίσια.
Είναι φανερό όμως πως πέρα από ποιοτικές απώλειες η φυγή των Βιερίνια και Κοντρέρας είχε και ψυχολογικό αντίκτυπο τόσο στην ομάδα όσο και στον προπονητή της που δεν έδειξε να πιστεύει σε αυτή την πρόκριση.
ΥΓ Για τον Ολυμπιακό και την πρόκριση του έχουμε χρόνο να τα πούμε. Προς το παρόν όποιος έχει όρεξη ας ανατρέξει στο βίντεο της αλλαγής στην Ρωσία, όταν ο Κάρολ μπαίνει στο γήπεδο, να δει το πρόσωπο και τις εκφράσεις τους. Ο Βορειοιρλανδός πριν καν πατήσει το χορτάρι για πρώτη φορά ως παίχτης του Ολυμπιακού, ήξερε πως θα τα καταφέρει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου