Το 4-2-3-1 θυμάται τον ΠΑΟΚ της τριετίας 2007-2010, αναλύει τα λάθη της περσινής χρονιά, εξηγεί τους λόγους της επιλογής Λάζλο Μπόλονι, το σκεπτικό του Ζαγοράκη αλλά και ..το σύστημα που θα ακολουθήσει ο Ρουμάνος.
Έχουμε ξαναγράψει πολλές φορές στο παρελθόν για το θέμα του ΠΑΟΚ, για το πλάνο ανάπτυξης της ομάδας από την μέρα που ανέλαβε ο Ζαγοράκης και τον τρόπο που από ένατος έφτασε μέσα σε μια τριετία ακολουθώντας πιστά τον ορθολογικό σχεδιασμό να βρεθεί λίγο πριν τους ομίλους του champions league.
Για να θυμίσουμε τι ακριβώς έχουμε πει για τον τρόπο που αναπτύχθηκε η ομάδα τα τελευταία χρόνια (http://tesera4.blogspot.com/2011/03/blog-post_08.html). Συνοπτικά αναφέρω πως το πλάνο είχε τρεις ανθρώπους που γνώριζαν άριστα το αντικείμενο, Ζαγοράκη, Βρύζα, Σάντος να συνυπάρχουν αρμονικά και με μοιρασμένες αρμοδιότητες να ενισχύουν την ομάδα φτάνοντας της μέσα στην περίοδο 2007-2010 στο μέγιστο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας.
Σε κάποιο σημείο εκείνου του κειμένου και περιγράφοντας την κατάσταση του καλοκαιριού του 2010 γράφουμε ότι «ο ΠΑΟΚ έχει δυναμώσει, έχει αποκτήσει ένα ισχυρό ρόστερ, έναν καλό προπονητή, έφτασε να διεκδικεί πρωτάθλημα, χτυπαει την πόρτα του champions league. Από την άλλη πλευρά, ο Βρύζας έχει αποχωρήσει, ο Σάντος φεύγει και ο Ζαγοράκης μένει να τα διαχειριστεί όλα μόνος. Ο ΠΑΟΚ ξαφνικά σταματά να ακολουθεί το ποδοσφαιρικό πλάνο που τον έχει φέρει σε αυτό το σημείο εδώ και τρία χρόνια και το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο.»
Η περσινή χρονιά είναι πολύ πρόσφατη και δεν είναι ανάγκη να την αναλύσουμε τώρα. Ο ΠΑΟΚ ξεκινά με την τραγική επιλογή Μπερέτα, αλλάζει προπονητή δίχως να έχει δώσει επίσημο ματς και περνά την χρονιά με έναν προπονητή στην πρώτη του σοβαρή δουλεία και έναν υπηρεσιακό.
Ο Ζαγοράκης όμως, ένα πράγμα που το έχουμε πιστώσει από την πρώτη στιγμή είναι πως έχει γνώση του αντικειμένου. Σαφώς και κάνει λάθη, σίγουρα μπορεί οι επιλογές του να μην του βγούνε αλλά το ποδόσφαιρο το ξέρει όσο λίγοι. Όσα αναλύαμε εμείς τόσο στο προηγούμενο κείμενο όσο και σε αυτό τα έβλεπε, τα ένιωθε και τα καταλάβαινε πρώτος αυτός. Εντόπισε το λάθος και φέτος δείχνει από την αρχή την διάθεση να κερδίσει τον χρόνο ώστε να μην φανεί η χαμένη χρονιά της ομάδας.
Ο ΠΑΟΚ δεν χρειαζόταν άλλα πειράματα τύπου Μπερέτα, Ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να συνεχίζει με υπηρεσιακό προπονητή, οι Έλληνες τεχνικοί που ήταν διαθέσιμοι στην αγορά δεν ταίριαζαν στην φιλοσοφία της ομάδας, ο ΠΑΟΚ χρειαζόταν έναν προπονητή που θα ξανακερδίσει τον σεβασμό του κόσμου, Ο ΠΑΟΚ οφείλει να δουλέψει με τις ακαδημίες και να αναδείξει ταλέντα, ο ΠΑΟΚ πρέπει να ξεφύγει από την λογική Σάντος και να περάσει στο επόμενο στάδιο.
Δεν μπορεί κανείς να προδικάσει ότι ο Λάζλο Μπόλονι θα πετύχει στην Θεσσαλονίκη, αυτό που μπορούμε όμως με σιγουριά να πούμε είναι ότι πληροί τα κριτήρια για τον προπονητή που χρειαζόταν ο δικέφαλος.
Ένα επιπλέον συν του Ρουμάνου τεχνικού είναι ότι δεν είναι κολλημένος με έναν τύπο παιχνιδιού και ένα σύστημα. Το γεγονός αυτό δείχνει τώρα ανούσιο αλλά σε βάθος δυο και τριών χρόνων είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Και εξηγούμε. Ο ΠΑΟΚ φέτος θα στηριχθεί ξανά στον επιτυχημένο κορμό της τετράδας Βιερίνια, Κοντρέρας, Βιτόλο, Γκαρσία. Ο Μπόλονι θα φτιάξει μια ομάδα και ένα σύστημα βασισμένο σε αυτούς. Από του χρόνου πόσοι από αυτούς και σε ποια ηλικία θα είναι στην ομάδα? Ο Ζαγοράκης χρειαζόταν έναν προπονητή που θα μπορεί να ελιχτεί σε τακτικές και να αξιοποιήσει το υπάρχον ρόστερ αλλά και να φτιάξει την ομάδα της επόμενης τριετίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου